Nieuws

Bijenproject op de Antoniusschool in Nieuw Vennep

Bijen op school, een spannend project.
Eind 2017 toen de bijen heerlijk in rust waren was er contact tussen Rob Café (van RCC Koeriers) en Jan Kroezen (vrijwilliger bij Bijenvrienden en schrijver van dit stukje), Rob wilde Bijenvrienden steunen en had wel een goed idee. Het leek hem een goed plan om een bijenkast te plaatsen op zijn oude school, de Antonius school in Nieuw Vennep. Nu is dat een van de initiatieven die de stichting graag wil steunen. Contacten werden gelegd, plannen werden gesmeed, enthousiasme groeide met hier en daar een kleine bedenking. Want basisschool kinderen en een bijenvolk is dat een goed combinatie?

Begin 2018 is Jan naar de school gegaan en heeft daar een goed gesprek gehad met Hans Ettema en Theo Tersteeg (de directeur van de school en een leerkracht) de klik was er, een mooie start. Na de koffie en rondje schooltuin, waar kunnen we de kast neer zetten? De plek was snel gevonden, een mooie groenstrook, recht tegenover het huis van Jan Schrama, een oud leraar van de school en een van de initiatiefnemers.
En nu…. Bijen bij een basisschool, spannend maar zeker te doen. Pim Lemmers vertelde me over Buckfast bijen, deze worden gekweekt op Marken en zijn uiterst vriendelijk. Tijdens de open imker dag waren er vele kinderen die een raam met honderden bijen vast hielden gekleed in een T-shirt en een korte broek. Tussen de 400 en 500 bezoekers en niemand gestoken, dat geeft de burger moed. Nu ligt Nieuw Vennep niet om de hoek dus opzoek naar een imker die de school kan helpen om voor de bijen te zoeken. In het voorjaar gaf Pim een imker cursus en in de groep zat ook Erik Kroes, en hij woont in Nieuw Vennep, en was opzoek naar een plek voor zijn bijen. Weer een stap verder, ik ga gewoon glimlachen.
De winter komt op zijn einde het voorjaar staat voor de deur, het hart van elke imker gaat sneller kloppen en ook het hart van Hans, Theo en Erik. Wanneer komen de bijen, we worden een beetje ongeduldig, heren van Bijenvrienden schiet eens op. Maar de heren schoten niet op, erger nog het werd verdacht stil. Hebben ze de boel geflest, zijn ze lekker uit gaan eten van het Geld van Rob, het zou wel een lekkere maaltijd geweest zijn, maar de vork zat anders in de steel.

Pff wat een winter was het, een hoop volken hebben het niet gered, en met een vreemd voorjaar, warm en toen weer heel koud, stierven nog meer volken. Het hart van vele imker en natuurliefhebber sloeg een paar slagen over, maar snel pakten we de moed op. Mouwen opstropen en aan het werk, de volken die het gered hadden, werden uit gewinterd, de fruitbomen stonden op onze kleine vrienden te wachten. In Nieuw Vennep werd ook gewacht, maar ze waren niet vergeten. Wel zou het allemaal iets later worden.

Eind April, nu word ik zelfs ongeduldig, waar blijven ze? Pim vertelde me dat het goed ging komen, geduld jongen. Begin mei was het volk er, we hebben het eerst even geobserveerd op de Hartenkamp. Op deze plek konden we kijken of het volk echt vriendelijk was en basisschool waardig. Ondertussen werd er een nieuwe kast gekocht want het oog wil ook wat. En ja het volk is vriendelijk en groeide voorbeeldig, bij mij keerde de rust terug.

De verhuizing
Bijen kunnen je niet zomaar verplaatsen, je wil wel dat ze allemaal of in elk geval zoveel mogelijk bijen in de kast zitten, wachten op wat kouder weer dus. Donderdag 17 mei, dat zou de dag worden, en ineens ging alles snel. Mailen, appen, bellen en wat niet meer, waarom nu ineens die haast? Rare snuiters die Bijenvrienden. Donderdagavond met Pim naar de Hartenkamp, bijen achterin de auto en op naar Nieuw Vennep. Erik was er klaar voor, dus de bijen stonden snel op hun plek, correctie mooie plek.

De grote dag
Op weg naar de Antonius school, we gaan het project officieel starten. Nog even een kleine inspectie want alles moet soepel verlopen. Theo is er ook al en samen spieken we even naar de bijen, en dat alles zonder beroker en pakken. Koffietijd en even bijpraten, het schoolplein loopt vol en bij mij een kleine gezonde zenuwachtigheid. In de speelruimte spreken Erik en ik de kinderen van groep 4 toe, heel leuk om te doen. Op de vraag, “waarom gebruiken imkers rook? ”Was het antwoord“ om de bijen dood te maken” Heerlijk dat soort antwoorden, maar een kleine uitleg was dus nog nodig. Op naar buiten, we gaan de honingkamer plaatsen samen met twee stoere jongens, de pakken zijn iets te groot maar staan goed. Zelf was ik enorm onder de indruk van de kinderen, geen angst maar enthousiasme, echt leuk om te zien. Alles staat op zijn plek, de kinderen gaan weer naar de klas en ik heb een glimlach op mijn mond die er voorlopig niet meer afgaat.
Dit is een van de redenen, misschien we de rede dat Pim, Mak en ik de stichting gestart zijn. Bijen zijn hip en happening en we moeten goed voor ze zorgen. Volgens ons is het nog belangrijker om de jeugd, de beleidsmakers van de toekomst, bewust te maken van de natuur en de bij is daar een mooi hulpmiddel bij. Net gebeld, volgens mij komt er nog een soort gelijk project aan. En Pim heeft hetzelfde bij de Beatrix school in Haarlem gedaan.